De foto's zijn uit het volgende enorm slechte boek, dat uit de handel is genomen; veel klopt er niet:

De ernst van het spel

Een relaas over het 165 jaar oude studentencorps Vindicat atque Polit

Auteur: Rien van den Heuvel

Onderzoek: Sybren Singelsma

Vormgeving: Koos Staal

Druk: Uitgeverij Kemper

Plaats: Groningen

Jaar: 1981

Achterflaptekst: Nu de vernieuwingssappen van de zestiger jaren, allerwege beginnen te stollen, blijkt een duidelijk hernieuwde belangstelling te bestaan voor de studentencorpora.
De onherbergzame samenleving inspireert kennelijk niet zo erg meer tot het zich teweerstellen, maar doet steeds meer jonge studenten wegvluchten in de corpora, plaatsen waar je bij wijze van spel de ernst van de omringende werkelijkheid kunt vergeten. Met bloedige ernst wordt binnen de studentencorpora het spel van mores en wetgeving gespeeld met als doel: de scherts, de gezelligheid en de eigen geborgenheid. In de corpora, de subcultuur ter rechterzijde van de samenleving schept men een 'splendid isolation', waardoor het niet ondenkbeeldig is dat veel van de omringende samenleving min of meer ontkend wordt.
De hernieuwde opmars van studentencorpora is voldoende aanleiding om het fenomeen eens onder de loep te nemen. Aan de hand van de ontwikkelingen binnen het oudste studentencorps van Nederland, Vindicat arque Polit uit Groningen, kan een goed beeld geschetst worden van het wezen van het corps. Is er binnen de corpora de laatste tijd wat veranderd? Klopt het beeld van de geaffecteerd pratende rechtse ballen in jacquet? Bestaat de groentijd nog? En zo ja, bestaan de spelletjes als 'Dachautje spelen' dan nog?
Het blijkt dat ook binnen Vindicat de nuldejaars weer harder aangepakt willen worden tijdens de introductietijd. Waar ligt de grens tussen ernst en spel bij de corpora? Wanneer wordt die grens overschreden? Welke consequenties kan dat hebben? Dit boek is een terreinverkenning.

Inhoud